Kredyt hipoteczny w Hiszpanii. Taniej niż w Polsce.

Jak się przygotować do kredytu w Hiszpanii?

 

 

Kredyt hipoteczny w Hiszpanii – podstawowe informacje i pojęcia fachowe

Kredyt hipoteczny  to jedna z najczęstszych form finansowania zakupu nieruchomości w Hiszpanii, zarówno przez rezydentów, jak i nierezydentów w tym dla Polaków. W hiszpańskim systemie prawnym i bankowym funkcjonuje szereg specyficznych instytucji i pojęć, które warto znać przed podpisaniem umowy kredytowej.

Rodzaje kredytów hipotecznych

W Hiszpanii dla nierezydentów dostępne są głównie 2 rodzaje kredytów hipotecznych:

1. Hipoteca a tipo fijo – kredyt hipoteczny o stałym oprocentowaniu: Rata pozostaje niezmienna przez cały okres kredytowania, przeznaczony dla klientów zarabiających w EUR.

2. Hipoteca a tipo variable – kredyt o zmiennym oprocentowaniu: Oparty najczęściej na indeksie referencyjnym Euribor plus marża banku (diferencial).

Główne pojęcia związane z kredytem hipotecznym w Hiszpanii

• Euribor (Euro Interbank Offered Rate) – główny wskaźnik referencyjny stosowany w zmiennych kredytach hipotecznych. Jest aktualizowany co 6 lub 12 miesięcy.

• TAE (Tasa Anual Equivalente) – rzeczywista roczna stopa oprocentowania, uwzględniająca nie tylko nominalne oprocentowanie, ale również prowizje i inne koszty związane z kredytem.

• TIN (Tipo de Interés Nominal) – nominalna stopa procentowa bez dodatkowych kosztów.

• LTV (Loan to Value) – wskaźnik pokazujący stosunek kwoty kredytu do wartości nieruchomości. Dla nierezydentów LTV zazwyczaj nie przekracza 60–70%.

• Tasación – wycena nieruchomości, przeprowadzana przez akredytowanego rzeczoznawcę (tasador), zatwierdzonego przez Bank Hiszpanii.

• Notaría i Registro de la Propiedad – notariusz i rejestr nieruchomości. Umowa hipoteczna musi być podpisana u notariusza i zarejestrowana w rejestrze, aby mieć moc prawną.

• Gastos hipotecarios – koszty związane z ustanowieniem hipoteki, takie jak: opłaty notarialne, wpisy do rejestru, opłaty za wycenę nieruchomości, prowizje bankowe, podatek od dokumentów prawnych (Impuesto de Actos Jurídicos Documentados – AJD).

Proces uzyskania kredytu hipotecznego

1. Złożenie wniosku (solicitud) – Wymagane dokumenty to min.: potwierdzenie dochodów, wyciągi bankowe, zaświadczenie o zatrudnieniu, raport kredytowy.

2. Badanie zdolności kredytowej – analiza dochodów, zobowiązań oraz historii kredytowej.
3. Analiza prawna i techniczna nieruchomości – ważny aspekt który potrafi zatrzymać proces do czasu sprostowania lub uzupełnienia dokumentacji.: sprostowania stanu prawnego w rejestrze ksiąg wieczystych

4. Oferta wiążąca (FEIN – Ficha Europea de Información Normalizada) – bank przedstawia klientowi szczegółowe warunki kredytu. Od c\asu tej decyzji FEIN do podpisania ACTA de PRESTAMO, Acta  Hipotecario musi upłynąć co najmniej 10 dni przed podpisaniem umowy.

5. Wizyta u notariusza  – podpisanie aktu notarialnego kupna-sprzedaży oraz umowy kredytowej.

6. Rejestracja hipoteki (inscripción registral) – wpis do Rejestru Nieruchomości.

Wkład własny

Banki w Hiszpanii zazwyczaj wymagają od nierezydentów wkładu własnego na poziomie 30–40% wartości nieruchomości, a także pokrycia wszystkich kosztów transakcyjnych.

Więcej dowiesz się w tym materiale:

Okres kredytowania (Plazo de amortización)

Okres kredytowania, czyli plazo de amortización, to maksymalny czas, w jakim kredytobiorca zobowiązuje się do spłaty kredytu hipotecznego. W Hiszpanii standardowy okres spłaty kredytu hipotecznego wynosi od 5 do 30 lat, choć w niektórych przypadkach banki oferują nawet kredyty do 40 lat, zwłaszcza dla młodszych kredytobiorców lub w ramach programów rządowych wspierających zakup pierwszego mieszkania.

Czynniki wpływające na długość okresu kredytowania:

1. Wiek kredytobiorcy – Większość banków wymaga, aby kredyt był całkowicie spłacony przed osiągnięciem wieku 70–75 lat.

2. Zdolność kredytowa – Dłuższy okres kredytowania oznacza niższą miesięczną ratę (cuota mensual), ale większy całkowity koszt kredytu.

3. Profil klienta – Banki analizują stabilność dochodów, historię kredytową oraz relację raty do dochodu (ang: DTI  lub esp: ratio de endeudamiento), która nie  przekracza zwykle 35%.

 

 

Więcej dowiesz się w tym materiale: